39
Μ. Μπότσαρη 26Β
Πεύκη Αττική
ΤΚ 15121
τ./fax: 210 6127700
κ.: 6946 112463
e-mail: etsakalidu@gmail.com
Παιδίατροι
Οξεία γαστρεντερίτιδα στα παιδιά
Η οξεία γαστρεντερίτιδα αποτελεί πολύ συχνή λοίμωξη του πεπτικού συστήματος
(στομάχου και εντέρου) στα παιδιά και προκαλείται κυρίως, σε ποσοστό 70% - 80%,
από ιούς αλλά και από μικρόβια ή παράσιτα. Οι ροταϊοί αποτελούν τη συχνότερη αιτία
οξείας γαστρεντερίτιδας σε παιδιά μικρότερα των 5 χρόνων.
Η μετάδοση της νόσου γίνεται εύκολα, μια που οι ιοί και τα βακτηρίδια αποβάλλο-
νται στα κόπρανα και τον έμετο και επιβιώνουν στις μολυσμένες επιφάνειες για ώρες.
Τα παιδιά μεταφέρουν τους λοιμογόνους παράγοντες, φέρνοντας τα μολυσμένα χέρια
τους στο στόμα. Αλλά και οι ενήλικες που τα φροντίζουν μπορεί να μεταδώσουν τη
νόσο από το ένα παιδί στο άλλο και από τον εαυτό τους στα παιδιά αν δεν τηρούν με
επιμέλεια τους κανόνες υγιεινής.
Τα μικρόβια που αναπτύσσονται σε τροφές που δεν έχουν μαγειρευτεί ή δεν έχουν
συντηρηθεί καλά, ευθύνονται για σημαντικό αριθμό γαστρεντερίτιδων. Οι ιοί μπορεί να
μεταδοθούν και αερογενώς, με την εισπνοή μολυσμένων σταγονιδίων.
Η διάγνωση της οξείας γαστρεντερίτιδας στηρίζεται στην κλινική εικόνα αλλά και
στο ιστορικό. Ο εργαστηριακός έλεγχος (καλλιέργεια κοπράνων) δεν είναι απαραί-
τητος, εκτός από τις περιπτώσεις εκείνες που αφορούν σε μικρά παιδιά, ιδιαίτερα μι-
κρότερα των 3 μηνών ή όταν τα συμπτώματα διαρκούν πολύ. Τα συμπτώματα (ναυτία,
έμετοι, διάρροιες, κοιλιακό άλγος και ενίοτε πυρετός) είναι συνήθως ήπια και αυ-
τοπεριοριζόμενα μέσα σε 2 - 3 εικοσιτετράωρα. Πιο σπάνια, μπορεί να προβάλει με
βαρύτερη κλινική εικόνα, υψηλό πυρετό, πολλούς εμέτους και διάρροιες με πρόσμειξη
αίματος, καθώς και σοβαρή αφυδάτωση. Στην περίπτωση αυτή απαιτείται εκτίμηση
από τον παιδίατρο.
Η θεραπεία της οξείας γαστρεντερίτιδας στοχεύει στην πρόληψη και την αντιμετώ-
πιση της αφυδάτωσης, λόγω μεγάλης απώλειας υγρών και ηλεκτρολυτών. Αρχικά, για
τις πρώτες 4 - 6 ώρες, χορηγούνται στο παιδί αποκλειστικά υγρά (ηλεκτρολυτικά δια-
λύματα) με βάση τις οδηγίες του παιδίατρου. Ακολουθεί σταδιακή επανασίτιση, απο-
φεύγοντας τις λιπαρές τροφές, τις φυτικές ίνες και τα καρυκεύματα.
Δεν χορηγούνται στα παιδιά αντιδιαρροϊκά ή αντιεμετικά φάρμακα. Σπανίως είναι
αναγκαία η χορήγηση αντιβιοτικών και πάντα κατά την κρίση του παιδίατρου.
Μαρία Μαυρικίου,
Παιδίατρος - Εντατικολόγος