Basic HTML Version
Ο καρκίνος του μαστού
είναι
ένα πρόβλημα υγείας σοβαρό,
όμως,
είναι αντιμετωπίσιμο,
συνήθως σε τέτοιο βαθμό,
που
η γυναίκα έχει
μπροστά της για να ζήσει
πολλά χρόνια,
με καλή ποιότητα ζωής
-Πώς επιδρά το κοντινό αλλά και το ευρύ-
τερο περιβάλλον;
Εδώ θα έλεγα ότι κατά ένα αξιοσημείωτο τρόπο, η συ-
μπαράσταση των συζύγων είναι πάντα θετική. Σε ελάχι-
στες περιπτώσεις θα δεις αρνητική στάση ή αδιάφορη. Ο
άντρας συμπάσχει και συμπάσχει πάρα πολύ. Απλώς δεν
ξέρει να διαχειριστεί σωστά τη δική του λύπη, για αυ-
τό το οποίο συμβαίνει. Το ίδιο και σε μεγαλύτερο βαθμό
συμβαίνει και με τα παιδιά. Εκεί που υπάρχει πρόβλημα
και το βλέπουμε κατά τη διάρκεια της νόσου, είναι αυτό
που σκέφτεται η γυναίκα, το τι θα πει ο περίγυρός της.
-Ποια είναι η καλύτερη βοήθεια από τους
οικείους;
Πρώτον, θα έλεγα, να μην έχουν την ψευδαίσθηση ότι
ο γιατρός δεν πρέπει να πει την αλήθεια στην ασθενή. H
ασθενής θα καταλάβει ότι έχει καρκίνο, από τις
θεραπείες που θα λάβει. Άρα αυτή η υπερπρο-
στατευτικότητα δεν βοηθάει, ίσα - ίσα κάνει τα
πράγματα χειρότερα, γιατί κάνει την ασθε-
νή να σκέφτεται ότι για να της κρύβουν
πράγματα, είναι πολύ σοβαρά. Οι συγγε-
νείς δεν θα πρέπει ξαφνικά να εμφανι-
στούν, όταν είχαν να φανούν χρόνια
και να μιλήσουν μαζί της, γιατί πάλι
θα σκεφτεί ότι είναι άσχημα τα πράγ-
ματα. Ο περίγυρος, αν χρειαστεί
λόγω θεραπειών να της δώσει
κάποια υποστήριξη να το κάνει
αλλιώς θα πρέπει να της φερ-
θεί όπως της φερόταν πριν. Ο
άρρωστος δεν είναι κάτι το
ιδιαίτερο, περνάει μια φά-
ση της ζωής του, και είναι
ο ίδιος άνθρωπος που
ήταν και πριν.
- Εάν είναι σε θέση να δουλέψει, κατά τη
διάρκεια τωνχημειοθεραπειών, είναι καλό
η ασθενής να συνεχίζει να εργάζεται;
Εγώσυμβουλεύω τις ασθενείς να μην κάθονται στο σπί-
τι, και ιδιαίτερα να μη μένουν μόνες τους, γιατί τότε το
μυαλό γυρίζει συνέχεια στο πρόβλημά τους. Πολλές γυ-
ναίκες ζητούν άδεια. Τους δίνουμε ένα μήνα αλλά τους
λέμε ότι παραπάνω δεν πρέπει, και τις προτρέπουμε να
δουλέψουν για να απασχολούν το μυαλό τους. Εκτός από
μια - δυο μέρες που μπορεί να αισθανθούν μια αδιαθεσία
από τη χημειοθεραπεία, αν την αισθανθούν, τον υπόλοιπο
καιρό είναι καλό να συνεχίσουν τις δραστηριότητές τους
για να απασχολούν και το μυαλό και το σώμα τους. Και η
σωματική άσκηση κάνει καλό, και η νοητική ενασχόληση
επίσης, γιατί και τα δύο απορροφούν τις κακές σκέψεις.
- Σε περίπτωση υποτροπής τι γίνεται;Κά-
ποιες νομίζουν ότι ήρθε το τέλος, δεν είναι
όμως έτσι.
Αυτό είναι σωστό. Το βλέπουμε πολύ έντονα τους πρώ-
τους δυο - τρεις μήνες μετά την επέμβαση, που έρχο-
νται οι γυναίκες γιατί κάτι -δήθεν- πιάνουν και νομίζουν
ότι ο καρκίνος θα επανεμφανιστεί αμέσως. Δεν εμφα-
νίζεται έτσι, αμέσως, ο καρκίνος. Περνάει πολύ μεγάλο
χρονικό διάστημα για να υποτροπιάσει, αλλά και στην
υποτροπή, υπάρχουν πλέον τέτοια θεραπευτικά μέσα,
που έχουν μετατρέψει τον καρκίνο σε χρόνια νόσο. Η
υποτροπή αποτελεί ακόμα πιο ισχυρό σοκ για τη γυναί-
κα, γιατί νόμιζε ότι το είχε ξεπεράσει, το είχε ξεχάσει και
ξαφνικά της λέει «εγώ εδώ είμαι».
-Υπάρχουνφάρμακα, που εκτός από οργα-
νικές έχουν και ψυχολογικές επιπτώσεις;
Ξέρουμε κι έχει συζητηθεί πάρα πολύ το θέμα των εκ-
πτώσεων ορισμένων νοητικών λειτουργιών (γνω-
στικών λειτουργιών όπως π.χ. μνήμη) από τις
χημειοθεραπείες. Υπάρχουν μελέτες που υποστηρίζουν
ότι αυτό συμβαίνει, και υπάρχουν μελέτες που υποστη-
ρίζουν ότι απλά προϋπήρχε, και επιτείνεται λίγο μετά τις
χημειοθεραπείες.
-Με την κατάθλιψη τι γίνεται που συνή-
θως συνοδεύει τη νόσο;
Η κατάθλιψη αφορά σ’ έναν τρόπο αντίδρασης της γυ-
ναίκας, απέναντι σε αυτό που της συνέβη, και στο πώς
βλέπει τη ζωή. Η κατάθλιψη είναι συχνή στις γυναίκες
και χωρίς να έχουν καρκίνο. Είναι, άλλωστε, πρώτες
στην κατανάλωση αντικαταθλιπτικών φαρμάκων. Θα
συμβούλευα τις γυναίκες που δεν μπορούν να επεξερ-
γαστούν μόνες τους το πρόβλημα και να βγουν από αυ-
τό, να συμβουλευτούν έναν ψυχολόγο, ο οποίος θα τους
δώσει τις δυνατότητες, από μόνες τους να μπορέσουν
να αναπτύξουν μια πιο υγιή και πιο θετική στάση ζωής.
-Όσον αφορά τις γενετικές εξετάσεις,
τι σημαίνει αλήθεια να γνωρίζει μία γυναί-
κα ότι έχει «χαλασμένο» γονίδιο;
Αν δεν είναι «καλό» το γονίδιο, μια επιλογή είναι, με-
τά από μια ορισμένη ηλικία όπου θα έχει τεκνοποιήσει η
γυναίκα, να προχωρήσει σε αφαίρεση και των δύο μα-
στών και πολλές φορές και των δύο ωοθηκών, για να
ελαττώσει τον κίνδυνο, γιατί έχει πιθανότητες άνω του
80% να εμφανίσει καρκίνο του μαστού. Η μόνη κατηγο-
ρία που δικαιολογεί την αμφοτερόπλευρη μαστεκτομή
είναι το προβληματικό γονίδιο ή η ύπαρξη ενός καρκι-
νώματος που δεν είναι καρκίνωμα -απλά το ονομάζουμε
έτσι- και αποτελεί δείκτη για αυξημένο κίνδυνο εμφάνι-
σης καρκίνου και στους δύο μαστούς. Να μην υπερβάλ-
λουμε όμως. Το ποσοστό κληρονομικού καρκίνου στην
Ελλάδα είναι μόνο 5%.
-Τι έχετε ναπείτε σε κάποια κυρία, που
πήρε πρόσφατα μιαθετική διάγνωση;
Ότι έχει ένα πρόβλημα υγείας σοβαρό, που ευτυχώς,
όμως, είναι αντιμετωπίσιμο, συνήθως σε τέτοιο βαθμό,
που έχει μπροστά της για να ζήσει πάρα πολλά χρόνια με
καλή ποιότητα ζωής.
Eπιπτώσεις
από τις
θεραπευτικές
παρεμβάσεις
Κάθε φάρμακο έχει παρενέργειες. Άμε-
σες και χρόνιες. Το ίδιο ισχύει και για την
ακτινοβολία. Δεν καταλαβαίνεις τίποτα, αλ-
λά σου αφήνει σημάδια στο κορμί, όπως και η
χειρουργική. Ευτυχώς, όμως, τα τελευταία χρό-
νια η μεν χειρουργική μίκρυνε, επομένως είναι
λιγότερο ακρωτηριαστική, η δε ακτινοβολία
έχει βελτιωθεί πάρα πολύ με τα νέα μηχα-
νήματα και τις νέες τεχνικές, οπότε αφήνει
και αυτή λιγότερα σημάδια στην περιο-
χή του στήθους. Τα καινοτόμα φάρμακα
που είναι πιο στοχευμένα, πιο εξατομι-
κευμένα στη δράση τους, είναι πολύ
αποτελεσματικά μεν, έχουν όμως και
αυτά παρενέργειες, σε νεφρά, καρδιά,
συκώτι, αλλά και παρενέργειες στο
δέρμα ή άλλα όργανα. Αυτά όμως εί-
ναι συνήθως περαστικά, όπως και
το πέσιμο των μαλλιών από τις χη-
μειοθεραπείες, που βγαίνει πολύ
καλύτερο μαλλί μετά. Δεν είναι
μόνιμες αυτές οι παρενέργει-
ες. Κι επειδή τις χωρίζουμε σε
ελαφριές και βαριές, σπάνια θα
είναι βαριές οι παρενέργειες
που θα αναγκάσουν την ασθε-
νή να σταματήσει μια θεραπεία.